سزان و مرلوپونتی

مرلوپونتی، فیلسوف اگزیستانسیالیست و پدیدارشناس فرانسوی در صدد بود تا روش جدیدی در توصیف تجربه انسان در جهان ارائه کند و برای رسیدن به این مقصود، روش پدیدارشناسی را برمی گزید تا از بن بست ها و معضلات عقل گرایان و تجربه گرایان رهایی یابد. از این رو، مرلوپونتی به جای تکیه بر ایده ها، ادراک حسی را پدیدارشناسی می کند و جنبه های آن مانند بدن، آگاهی، هنرها و گفتارها و، به طور کلیّ، مباحث عملی در مورد انسان را مورد بررسی قرار می دهد. از نظر وی شیوه ادراک نه تنها دستاورد فلسفه مدرن بلکه مربوط به هنر مدرن نیز می باشد. از نظر وی بر آن است، که هنرمندان و، بخصوص نقاشان، کاری همانند پدیدارشناسان انجام می دهند. در این میان، مرلوپونتی خصوصیات و جنبه های پدیدارشناسی ادراک حسی خود را بیش از همه در آثار سزان یافت؛ جنبه هایی که سزان قدرت استدلال آنها را با کمک تئوری نداشت و در نتیجه آنها را با آثارش ارائه می داد. در این مقاله سعی شده است این جنبه ها از منظر مرلوپونتی و سزان مورد مقایسه و بررسی قرار گیرد.